Lieve overheid (2): fix het systeem, niet de vrouw

Lieve overheid (2),
Ik heb nu 3 viral posts geschreven over uw misplaatste campagne ‘wil je meer werken, laat het merken’. Met meer dan 35.000 reacties voel ik mij gesteund om door te gaan.

Het was even spannend of het zou lukken deze post te schrijven, want het is vakantie. Twee weken geen school en geen peuterspeelzaal. Kortom, ik ben nogal druk, druk, druk. Oh sorry, dat schijn ik niet meer te mogen zeggen van Japke D. Bouma. Die heeft 2 weken geleden in het NRC een column geschreven met 14 dingen die ze niet meer van deeltijdprinsessen wil horen. Haar column onderstreept mijn punt dat de discussie over vrouwen en werk nogal gepolariseerd is. Dat vraagt om nuance en dat heb ik van uw zijde de afgelopen weken wederom gemist.

Ik refereer naar de studie van het CBS ‘vrouwen zijn deeltijdkampioenen’. We zouden na onze studie meteen al in deeltijd werken en daarmee ‘voorsorteren op het moederschap’. De onderliggende boodschap was ‘jullie luie donders’.

Ik had gehoopt dat u wat nuance zou brengen. Maar wat schetst mijn verbazing? Uw ministers wisten niet hoe snel ze bij Buitenhof en BNR moesten gaan zitten om te zeggen dat wij vrouwen meer moeten gaan werken.

Ik kan een heel betoog houden over dat de CBS studie alleen betrekking had op mensen die in 2007-2009 zijn afgestudeerd. Dat in 2008 een economische crisis begon en er voor mijn generatie geen werk was. Dat u in de jaren erna forse bezuinigingen heeft doorgevoerd in sectoren waar met name veel vrouwen werkten en ze noodgedwongen deeltijdcontracten moesten accepteren.

Maar wellicht is dat een te technische discussie. Dus hier een voorstel voor een eerlijker verhaal:

Met de enorm hoge arbeidsparticipatie van vrouwen behoren wij tot de Europese top 10. Het is juist dankzij het deeltijdwerken dat er zoveel vrouwen wel werken. Dat is extra knap als je het volgende in ogenschouw neemt:
• We hebben bizarre schooltijden. In welke ander land zijn de kinderen op woensdagmiddag vrij en in groep 1 t/m 4 op vrijdagmiddag ook?
• In ons gave land zijn baby’s en peuters een verdienmodel met commerciële opvang. Begrijpelijk dat veel ouders – als het even kan – liever niet hun kroost 5 dagen naar de opvang willen sturen.
• De kosten van opvang staan niet in verhouding tot arbeid. Zelfs als je je kind wel 5 dagen naar de opvang zou willen sturen en na 12-24 maanden eindelijk van de wachtlijst af bent, schrikt de prijs van 2500 euro bruto per maand per kind toch wel af. Extra bijzonder dat door ons bizarre belastingstelsel gezinnen bereid zijn soms een fors deel van hun salaris in te leveren om te werken.

Hulde aan iedereen die een (on)betaalde bijdrage levert.

Lieve overheid, fix het systeem en niet de vrouw.

Ik ben dr. Amy-Jane Gielen, Ik adviseer, coach en spreek over hoe je beleid met impact maakt en gedrag verandert.